Niets van deze blog mag worden overgenomen
zonder toestemming van stabijhounen@gmail.com



vrijdag 5 november 2010

Groot verdriet

Helaas hebben wij vandaag onze lieve kleine Bikkel in moeten laten slapen.
Zoals jullie weten was Bikkel de kleinste van het nest en ging het, naar het leek de goede kant met hem op.
In de afgelopen dagen ging het echter heel snel achteruit met hem en had hij veel pijn bij het drinken en ook gewoon als hij sliep of als hij rond probeerde te lopen. Daarbij had hij inmiddels een flinke achterstand op de andere pups en na weer een bezoek bij de dierenarts, waar bleek dat hij ook blind was, heeft hij pijnstilling en preventief antibiotica gekregen en hebben we hem weer mee naar huis genomen om te kijken of het zou helpen. Helaas bleek de pijnstilling slechts kort te helpen en hebben we vanmiddag afscheid van hem genomen, een pupje wat je zo lief hebt hoort geen pijn te hebben.

                                                Lief klein Bikkeltje, je was een grote Bikkel!

                                                    BIKKEL 12-10-2010  -  05-11-2010

                                               


Regenboog brug

Er is een plaats in de hemel die Regenboog brug heet.
Als een dier waar je veel van houdt doodgaat,
dan gaat dat dier naar de Regenboog brug.
Daar zijn uitgestrekte weiden en heuvels voor onze lieve vrienden,
zodat ze met elkaar kunnen rennen en spelen.
Er is genoeg eten, water en zonneschijn
en onze vrienden voelen zich daar warm en prettig.

Alle oude en zieke dieren worden daar weer jong en beter.
Alle dieren die gewond of verminkt waren, worden weer sterk en gezond,
precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is echter een klein ding:
Ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje
achter hebben moeten laten.

Ze rennen en spelen met elkaar,
maar dan komt de dag dat er eentje plotseling stopt met spelen
en in de verte tuurt.
Zijn ogen beginnen te stralen, hij begint te trillen van opwinding.
Plotseling verlaat hij de groep,
rent over het groene gras, sneller en sneller.
Hij heeft je gezien en als jij en je lieveling elkaar eindelijk treffen,
houden jullie elkaar stevig vast, bij deze vreugdevolle hereniging.
Om nooit meer uit elkaar te gaan.
De vrolijke kussen overstelpen je gezicht,
je handen aaien zijn liefdevolle kop
en je kijkt weer in die trouwe ogen, die je zolang niet hebt gezien,
maar die altijd in je hart zijn gebleven.
En dan gaan jullie samen over de Regenboog brug...
Auteur onbekend

Geen opmerkingen:

Een reactie posten